QE staat voor “Quantitative Easing” (Kwantitatieve verruiming). Het is een monetair beleid dat wordt gebruikt door centrale banken om de geldhoeveelheid in de economie te vergroten en de economische activiteit te stimuleren, vooral in tijden van economische recessie of stagnatie.
Bij kwantitatieve verruiming koopt de centrale bank activa zoals overheidsobligaties, bedrijfsobligaties of andere financiële activa van de markt, waardoor de vraag naar deze activa toeneemt en de prijzen stijgen. Door deze activa te kopen, verhoogt de centrale bank de hoeveelheid geld in omloop en verlaagt ze de langetermijnrente, waardoor de financieringskosten dalen en de investeringen en uitgaven worden gestimuleerd.
Het doel van kwantitatieve verruiming is om de economische groei te bevorderen, de werkgelegenheid te stimuleren en de inflatie op een bepaald niveau te brengen dat als optimaal wordt beschouwd voor de economie. Het wordt vaak gebruikt wanneer traditionele monetaire beleidsinstrumenten, zoals het aanpassen van de rentetarieven, niet effectief zijn gebleken in het stimuleren van de economie.
Hoewel kwantitatieve verruiming kan helpen om economische crises te verzachten en de economie te ondersteunen, kan het ook leiden tot zorgen over inflatie, het creëren van financiële bubbels en het verzwakken van de valuta op de lange termijn. Daarom wordt het vaak gezien als een buitengewoon en potentieel risicovol beleidsinstrument dat met de nodige voorzichtigheid moet worden toegepast.